اسپیرومتری یک آزمایش عملکرد ریه است که در تشخیص بیماری هایی مانند بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) استفاده می شود. اسپیرومتری یک روش ایمن و عملی است.
اکثر بیماران قادر به ارائه نتایج قابل قبول و قابل تکرار هستند. این اجازه می دهد تا به طور بالقوه گسترده ای از آزمایش برای بهبود تشخیص و تشخیص COPD، مانند برای یافتن مورد در مراقبت های اولیه.
با این حال، COPD به طور قابل توجهی در مراقبت های اولیه کمتر تشخیص داده شده است و مقالات در طول یک دهه، استفاده نادرست از اسپیرومتری را دلیل این امر ذکر کرده اند. با در دسترس نبودن اسپیرومتری در طول همه‌گیری COVID-19، این وضعیت احتمالا بدتر شده است زیرا ممکن است مدتی طول بکشد تا موارد عقب افتاده پاک شود.
اسپیرومتری همچنین ممکن است برای آسم، فیبروز کیستیک، ناهنجاری های مادرزادی یا اکتسابی راه هوایی و بسیاری دیگر از بیماری های تنفسی در کودکان مفید باشد.
اسپیرومتر وسیله ای برای اندازه گیری حجم های منقضی شده و الهام گرفته شده است. از این رو، نشان می دهد که چقدر سریع و موثر ریه ها می توانند تخلیه و پر شوند.
انجام ضعیف اسپیرومتری نتایج گمراه کننده ای را به همراه دارد و نگرانی هایی در مورد اعتبار برخی از اسپیرومتری مراقبت های اولیه وجود دارد.
با این حال، مطالعات شامل آموزش هیچ تفاوتی بین نتایج آزمایش تولید شده در مراقبت‌های اولیه و آزمایشگاه‌های عملکرد ریوی پیدا نکرده است.
هر فردی که اسپیرومتری را انجام می دهد باید به طور کامل آموزش ببیند و باید مرتباً به روز رسانی شود. ممیزی کیفیت نیز باید معمول باشد. اسپیرومتری ممکن است در مطب GP یا در یک مرکز محلی که به صورت محلی راه اندازی شده است، بسته به مسیرهای محلی و ترتیبات بودجه انجام شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.